ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΣΗΜΕΙΑ ΠΙΕΣΗΣ(ΝΕΥΡΑ) ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΧΗ.

1)ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΣΗΜΕΙΩΝ ΠΙΕΣΗΣ (ΝΕΥΡΑ) ΣΤΟ ΧΕΡΙ (ΒΙΝΤΕΟ)
http://www.youtube.com/watch?v=83p0MiOtnB0

2)ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΣΗΜΕΙΩΝ ΠΙΕΣΗΣ (ΝΕΥΡΑ) ΣΤΟ ΠΟΔΙ
http://www.youtube.com/watch?v=-_0PY2PtOJs

PHILOSOPHY OF TRAINING

PHILOSOPHY OF TRAINING
In over twenty years of learning and practicing Kung Fu, I am often asked about the benefits of so many years of continuous practice. The answer is not easy, but it stimulates me to think about why I have learned and practiced for so long, and what my philosophy of training is. Much of my philosophy comes from my teachers, both from southern and northern institutions, but a fair amount also comes from the insights acquired through so many years of continuous training. As I sit down to write on this topic, the first thing that comes to mind is health.

The first principle of any kind of training should be Health First. If you want to be a better martial artist, you need to practice daily to achieve your training goals. Unfortunately, if you are not healthy it is difficult to practice in an optimum way. If you injure your hand breaking a brick, then it is quite difficult to train with this hand. This does not mean that brick breaking is good or bad, but that if this activity causes an injury that sets back your training, then it is time to evaluate its contribution to the training process. As I think back to my own experiences over the years, I realize that many of those unnecessary injuries that I received many years ago are still with me. I was lucky enough to have many conservative teachers at the beginning of my training, so my benefits from the training far outweigh the detriments of the injuries I received. But, many of my friends have not been so lucky. In the extreme cases some of these athletes have received multiple surgeries, lifelong pain, and what I am sure will be decreased function as their bodies continue to age.

When we are young we feel invincible, we can do anything, and in our minds it will always be that way. We will train foolishly and oftentimes be chronically injured in the process. Many of these kind of injuries can be avoided if the instructor and the student can work together. Many long lasting injuries can occur because of poor training methods or over training.

An example of a poor training method is the method of hand conditioning used by many martial arts styles. The usual idea is to hammer the fist against some hard surface until conditioning occurs. In order to get quick results, the strike is done a few hundred to a few thousand times per day until the desired result is achieved. Unfortunately, it is not conditioning that occurs, but desensitizing of the striking area and damage to the tissues. This type of training can be very similar to the continuous smashing of the knuckles with a hammer. Can you picture your hand on a table while your associate pounds it with a hammer a thousand times per day?

One of my classmates had the classic case of over training; he would often brag about hitting the wooden dummy for 3 hours per day. Can you imagine the amount of damage caused to the tissues by a human limb hitting a chunk of hardwood for 3 hours per day? I was also not immune to this kind of thinking. I remember when after hard and continuous training, I was able to split kindling with the palm of my hand. unfortunately, it was also difficult for me to hold chopsticks or an ink pen steady in my hand. I learned a valuable lesson from this experience. There are smarter methods of training that can improve physical capacity without excessive damage to the structures. Unfortunately, these methods take time and good instruction. There is no quick fix! This brings me to a term that is often used in the Chinese martial arts. The term is Kung Fu.

Kung Fu is not a special technique; it is not a martial art. It is the fruit of effort in any area. To develop good Kung Fu, it takes time and proper training. A little bit each day for a whole lot of days will build significant skill without as many injuries. But if you are after quick results, there are quick roads to these results, but the price paid can be rather high.

Training should make you stronger and healthier. It should push you beyond your expectations both mentally and physically. The Chinese believe that the mind and body have no limits and that we should continually push to improve our kung fu. Training should improve our fitness, make us more relaxed, and improve our skill.

As a student I tried to keep the following things in mind:

Anyone can teach you something that could improve your martial art, even if this person is not a high ranking master. This is an important concept that was continually drilled into me. In looking back, it was absolutely correct. I received many gold nuggets from people that were not always the greatest of martial artists. Many of these nuggets helped to piece together my martial way. Unfortunately, I have heard many students say that if the teacher could not beat them up, then they could not learn from him. Can you imagine the missed learning opportunities in these student's lives?

Master one part before going on to another. You are a better martial artist if you can do a few things well, than if you can do a lot of things poorly. You will be a better fighter if you have three excellent kicks, than if you are barely acquainted with a dozen.

Give some and take some. When working with others, try to give as well as take. You might think that you have nothing to offer, but if you look hard you will find a way to help. As an example, if the senior student is teaching the junior student, then the junior student may help his senior by being a realistic sparring partner and not just going through the motions.

Think of your classmates as helpers not as enemies. They are your partners in preparing for life outside of kung fu class. They are not your punching bags!

Kung Fu is about doing, not just about talking. When in doubt, move more and talk less. Every moment that a student is talking, he or she is not practicing. So, balance your talking with appropriate action.

Treat others with respect, this includes juniors and seniors. In a respectful and orderly environment much can be accomplished, and a lot of knowledge can exchange hands.

One last thing to keep in mind, Leave Your Ego at the Door. Keep a close eye on your ego while training in kung fu. One of the most important principles to be learned in class is personal control. A lot of people give lip service to this principle, but few can actually do it. This is more than a philosophical point; it is darn practical! With appropriate self-control we can avoid fights and arguments that could cause damage or death to ourselves or other human beings. Do not wear your black belt around your eyes!

In summary, proper training should improve health. A strong and healthy body should be the foundation of all martial arts training. If you give respect, then you will get respect back. In addition, remember that Rome was not built in one day; good Kung fu is not developed in a short time. Learn to take short steps daily and eventually you will reach your goals. Remember the old saying, THE JOURNEY OF A THOUSAND MILES BEGINS WITH THE FIRST STEP... So get started and enjoy your journey!

Περί Μύθων

Περί Μύθων

 Τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν 640
πάντά τί μοι κατὰ θυμὸν ἐείσαο μυθήσασθαι·
ἀλλά μοι οἰδάνεται κραδίη χόλῳ ὁππότε κείνων
μνήσομαι ὥς μ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν
Ἀτρεΐδης ὡς εἴ τιν' ἀτίμητον μετανάστην. Ι Ιλιάδος

Πολιορκημένοι ποιητές και  ατίμητοι μετανάστες 

 Η  τιμωρία ανιστόρητων  μάγων  μαγισσών  εξ Ανατολών

στην εκδίκηση των μύθων των εθνών και των ηρωικών γενών

Πολιορκούμαστε από εύσχημα ερωτήματα της μεταμώνιας ποιητικής ανεμολογίας
από εύλογα συμπεράσματα της ανεμώλιας συμπερασματικής διαδικτυακής  αλληλογραφίας
από λευγαλέες Μήδειες  μιστύλλουσσες της ιστορικής   μυθικής  γενοκτονίας
Πολιορκούμαστε από υπουργούς βουλευτές πρωθυπουργούς
μιας εξαγορασμένης μαζί με την θητεία τους βολευτικής ασυνειδησίας
από την μασκαρεμένη δημοκρατία  μιας   αδηφάγου  ολιγαρχίας και μιας χωρίς αιδώ ευλογούσα τα γένια της  ασυλίας .
Ο ασπρομάλλης παρ όλα αυτά σεβάσμιος Πρίαμος ειλίπους παραμένει 91 χρονών
 πολιορκημένος  στα τείχη μιας επίκλοπης Τροίας
και οι Μήδειες τιμωρούν τον Ιάσονα με την άρνηση των μύθων του  εν τη πτώσει
 των  ιστιοφόρων ιστορικών καταρτιών της αργοναυτικής μυθιστορίας.
Ο Αχιλλέας αρνείται τον ρόλο του μετανάστη,   οργισμένος  πανθυμαδόν  με 
 της Μυθολογίας  την προσβολή   γιατί είναι είναι ένας πολεμιστής με τιμή
Σείριος  φόβος για τους δειλούς βροτούς  ανθρώπους που ζουν χωρίς αυτή,
  των     ευτραφών βουλευτών της εύφορης κοιλάδας
  ερευνών υψηπετής  τον  χορό των επικών  ιστορικών  χορογραφιών.
Ο ιδρώτας ενός γραφιά δεν είναι  ίδιος με το αίμα ενός   μαχητή πολεμιστή  αναφωνεί ένα κύμα,  ηρωικές βραχονησίδες  και άλλοι βράχοι  του Ζαλόγγου   με ορμή .
Αγαπητοί συμπατριώτες μου  λέει ο δημοκράτης  Περικλή σε λόγο με  αξία ερευνητικώς  ιστορική:
 "Θα μιλήσω πρώτα πρώτα για τους προγόνους μας. Γιατί είναι δίκαιο, αλλά συγχρόνως και πρέπον, σε μια τέτοια περίσταση, κατά την οποία θρηνούμε και εγκωμιάζουμε τους νεκρούς μας, να τους απονέμεται η τιμή αυτή να μνημονεύονται πρώτοι. Γιατί δεν υπήρξαν ούτε μια στιγμή, κατά την οποία να έπαυσαν να κατοικούν την χώρα αυτή, και χάρις στην ανδρεία τους διαφύλατταν την ελευθερία της από γενεά σε γενεά μέχρι των ημερών μας και μας την παράδωσαν ελεύθερη".

Αυτός που δεν  ξέρει ή δεν μπορεί να πολεμά για την τιμή την αξιοπρέπεια και την λευτεριά και παίρνει   προσταγές από Μήδους μηδίσαντες και τοκογλύφους δανειστές ισοπεδωτές διεθνιστές  πουλώντας , παραδίδοντας γη και  ύδωρ  ιερούς βράχους και  ομηρικά νησιά σε πλήρη υποταγή
δεν δικαιούται για την ειρήνη, την δημοκρατία  να μιλά  γιατί η ιστορία, η έρευνα η ίδια η ζωή τον ξερνά και τον ξεπερνά από γενεά σε γενεά. Αυτό το αξεπέραστο γεγονός της οντολογικής  γενεολογικής συνειδησιακής ύπαρξης  οι μύθοι , οι πολιτικοί άνδρες μεγάλου αναστήματος, οι ακροτελεύτιοι  πολεμικοί χοροί  το γνωρίζουν πολύ καλά από τα χρόνια τα παλιά  στο πρώτο πρωινό της όρθιας ανθρωπότητος και την αυγή την θέλουνε εωθινή, ούτε χρυσή ούτε  σε  άλλη απόχρωση υποτακτικώς κομματική .Διότι άλλα είναι τα μάτια του κατοικίδιου εκτρεφομένου  προς βρώσιν  κουνελιού  και άλλα του υψηρεφούς   αετού.

Ας ξημερώσει επιτέλους  σε ροδοδάκτυλη  ηριγένεια υψηχή 
στην εκδίκηση των ανατρεπτικών επικών  μύθων
υπεραναδυομένων  στην πρωτογενή τους  ειδάλιμον  μορφή

http://astrealeonidou.blogspot.gr/2013/05/blog-post_31.html?showComment=1373234895978#c7139530275380575210

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

Σείριος.Το Αστέρι του Αχιλλέα.

Ο Σείριος. το μυστηριώδες άστρο που κυβέρνησε το πνεύμα των αρχαίων Μακεδόνων, ξαναστρέφει το πρόσωπο του στην Ελλάδα, τώρα που μπαίνουμε στον Υδροχόο. Αιγύπτιοι, Βαβυλώνιοι, Ασσυριοι, Σουμέριοι, Ετρούσκοι και Ρωμαίοι έχουν στο πάνθεον τους μία θέση για το αστέρι εκείνο που, περισσότερο από τ’ άλλα, λάμπει στο βράδυνα ουρανό. Μυστηριακές λατρείες και συμβολισμοί που κρύβουν χαμένα μυστικά μέσα στη νύχτα του χρόνου. Μπορούμε άραγε να ανασυνθέσουμε τις ψηφίδες μιας μεγάλης γνώσης που χάθηκε ή που ίσως παραμένει ακόμη ανάμεσα μας σε μέρη που δεν φανταζόμαστε; Ένας κώδικας περιμένει να αποκρυπτογραφηθεί…

Το Ουράνιο Σώμα του Σείριου

Αστρονομικά ορίζουμε το Σείριο ως το λαμπρότερο απλανή αστέρα του Μεγάλου Κυνός. Ανήκει στον τύπο των λευκών αστεριών και α­πέχει μόλις…8,4 έτη φωτός από τη Γη. Είναι διπλός αστέρας και μα­ζί με το συνοδό του, το Σείριο Β’, περιστρέφονται γύρω από ένα κοι­νό κέντρο βάρους. Η μέση αμοιβαία απόσταση τους είναι της τάξε­ως των 3 δισεκατομμυρίων χλμ. και η περίοδος της περιφοράς τους διαρκεί 50 χρόνια. Ο Σείριος έχει μάζα 2,3 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο, αλλά μικρότερη πυκνότητα. 0α έλεγε κανείς πως μοιάζει με νεφέλωμα. Η περιοδική μεταβολή της φωτεινότητας του κάθε 25 χρόνια συνοδεύ­εται από ισχυρότατα παλιρροιακά κύματα, λόγω της γειτονίας του με το συνοδό του. Σύμφωνα με τη γνώμη πολλών αστρονόμων, ο Σείριος βρίσκεται στο «κέντρο» σχεδόν του γαλαξία μας. Ετυμολογικά, η λέξη «Σείριος, -α, -ον» σήμαινε ο καίων, ο κατά· καίων, ο καυστικός, ο θερμός και ήταν επίθετο των ουρανίων σωμάτων, τα οποία εκπέμπουν μεγάλη θερμότητα. «Σείριος» ο­νομαζόταν πολλές φορές και ο Ήλιος, γεγονός που δημιούρ­γησε στην πορεία μεγάλη σύγχυση γύρω από το διαχω­ρισμό των δύο άστρων. (Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα άλλοι μιλούν για το «Μακεδονικό Άστρο» και άλλοι ·για το «Μακεδονικό Ήλιο», αναφερόμενοι στο γνω­στό μακεδονικό σύμβολο). Ομόρριζες λέξεις είναι ο «σειριόκαυτος», που σήμαινε ο καμένος από τον η­λιακό καύσωνα ή από το Σείριο και η «σειρήνα», μυθικό εκείνο πλάσμα που αναπαριστάνονταν άλλρτε ως γυναίκα-ψάρι και άλλοτε ως γυναίκα-πουλί και σήμαινε αρχικά «η φανερώνουσα τη δύναμίν της δια του καύσωνας του ηλίου κατά τη μεσημβρίαν».

Σύμφωνα με το μύθο, «Σειρήνα» ήταν και η αδερφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (σειρήνα και όπως την απεικονίζουν οι Ντόγκον γοργόνα είναι το ίδιο για τους μεταγενεστέρους). Τριγυρνούσε στις θάλασσες και κατέ­στρεφε τα πλοία όσων τολμούσαν να της πουν πως ο βασιλιάς πέ­θανε (Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;) Μοιάζει πραγματικά αστείο, αλλά και άξιο απορίας το πως μπορεί ένας μύθος – είτε ως παραβολή εί­τε ως δημιούργημα του συλλογικού ασυνείδητου – να μεταμορφώσει έντεχνα και να προστατεύσει μία βαρυσήμαντη αλήθεια…

Στην Αιγυπτο και στην Ελλάδα 

Στην αρχαία Αίγυπτο, σύμφωνα με τις απόψεις των μελετητών, ο Σεί­ριος ταυτιζόταν με τη θεά Ίσιδα, που αναπαριστάνονταν ως αγελάδα ξαπλωμένη πάνω σ’ ένα πλοίο, και στ’ αγάλματα την απεικόνιζαν συχνά με κέρατα αγελάδας και με την κόμμωση της σαν ουρά ψαριού. Πολλές φορές έφερε ως στέμμα ένα οκτάκτινο αστέρι. Αδερφός και σύζυγος της Ίσιδος ήταν ο Όσιρις, που η λατρεία του έμοιαζε πολύ με εκείνη του Διονύσου. Με αυτόν η Ίσιδα γέννησε τον Ώρο. Σύμφωνα με άλλες πηγές όμως αυτός που γονιμοποίησε την Ίσιδα ήταν ο Άμμων-Μιν ή Αμμων-Ρα, ο ίδιος θεός που αργότερα ονομάστηκε Άμμων-Δίας και που, σύμφωνα με την Ολυμπιάδα, ήταν ο Πατέρας του Αλέξανδρου.

Canis στα λατινικά). Μορφή τσακαλιού ή λύκου είχε και ο σουμεριακός θεός Άνου, που φαίνεται πως ήταν επίσης σχετικός με το αστέρι αυτό.

Για την ελληνική μυθολογία, ο Σείριος είναι το άστρο εκείνο, στον Αστερισμό του Μεγάλου Κυνός, στο οποίο είχε μεταμορφωθεί το σκυλί του Ωρίωνα. Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο, καθώς οι αστερισμοί του Κυνός, του Ωρίωνα και της Αργούς βρίσκονται ο ένας δί πλα στον άλλον.

Ο Ωρίων ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Ευρυάλης, κόρης του Μί­νωα και φημισμένος κυνηγός. Φορούσε συνήθως μία λεοντή και κρα­τούσε στα χέρια του ρόπαλο (σύμβολα αυτά και του Ηρακλή). Υπάρ­χουν πολλές ιστορίες γύρω από το πρόσωπο του και τον πιστό του σκύλο Σείριο.

Ο Ωρίωνας συνδέεται με το βασιλιά Οινοπίων (ή Οινέα στη Βοιωτία), που είχε σύζυγο του (ή κόρη του) τη Μερόπη, την οποία βίασε ο Ο­ρίων υπό την επήρεια της μέθης. Ο Ωινοπίων, εξοργισμένος, τον τύ­φλωσε, με τη σύμπραξη του πατέρα του Διονύσου. Όμως ο Ωρίωνας, με τη βοήθεια ενός χρησμού κατάφε­ρε να ξαναβρεί το φως του. Συγκεκριμένα, ο χρησμός έλεγε ότι θα για­τρευτεί, αν βαδίσει προς την Ανατολή και εκθέσει τις άδειες κοιλότητες των ματιών του στις πρωινές ηλιαχτίδες. Έτσι βοηθούμενος από τους θορύβους που έκαναν οι σιδηρουργοί του Ηφαί­στου, έφτασε στη Λήμνο, όπου ο Κηδαλίων (ο δάσκαλος του Ηφαίστου), τον κουβάλησε στους ώμους του και τον έφερε μπροστά στον Ήλιο.

-Ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτός ο μύθος έχει κάποια σχέση με τη σύ­νοδο Ήλιου-Σείριου, που γίνεται μια φορά το χρόνο, αλλά και με τα μυστήρια των Καβείρων. Γνωρίζουμε πως ο γάμος του Φιλίππου και της Ολυμπιάδας ήταν αποτέλεσμα της συνάντησης τους στη Σαμοθράκη, όπου εκτελούνταν τα «Καβείρια μυστήρια» ή, αλλιώς, τα «μυ­στήρια των μεγάλων θεών». Ο Φίλιππος είχε μυηθεί από νωρίς στα μυστήρια αυτά (μάλλον στη Θήβα), ενώ η μητέρα του Αλέξανδρου ή­ταν ιέρεια.

Οι Κάβειροι άλλωστε θεωρούνται θεότητες του πυρός – η λέ­ξη «Κάβειρος» έχει ετυμολογική σχέση με το ρήμα «καίω; – όμως τα σύμβολα τους, όπως π.χ. το αγκίστρι, έ­χουν να κάνουν με το νερό και τα συναντούμε αρ­γότερα σε όλες σχεδόν τις θρησκείες. Κατά μία άποψη (Ηρόδοτος, Στράβων, Πίνδαρος) είναι α­πόγονοι του Ηφαίστου από το γάμο του με την Καβειρώ, γι’ αυτό και τους βρίσκουμε πάντοτε κοντά σε ηφαιστειογενείς περιοχές, ενώ συχνά αντιπροσωπεύουν χθόνιες ή υποχθόνιες θεότητες. Η καρδιά της καβειρικής λατρείας βρισκόταν στην αρ­χαία Μακεδονία, στο βουνό Άθως. Όπως κι αν ονομάζονται οι Κάβειροι στις διάφορες περιοχές, θεωρούνταν πρόγονοι του αν­θρώπινου γένους. Μάλιστα, αναφέρεται ότι ένα από τα πρόσωπα των μυστηρίων της Σαμοθράκης λεγόταν «Αδάμας» και θεωρείται ο άνθρωπος-αρχέτυπο, ο πρώτος αρσενικός στην τάξη της γέννεσης. Σύμφωνα με την παράδοση, τον Ωρίωνα σκότωσε η Άρτε­μη από ζήλεια για την κυνηγετική του τέχνη και ο Δίας τον έκανε αστερισμό δίπλα στις Πλειάδες, ενώ κα­τά μια άλλη εκδοχή πέθανε από το θανατηφόρο τσίμπημα ενός σκορπιού, άποψη στηριγμένη προ­φανώς στ’ αστρολογικά δεδομένα, καθώς είχε παρατηρηθεί πως ο αστερισμός του Ωρίωνα και του Μεγάλου Κυνός εξαφανίζονται από τον ορί­ζοντα όταν ανατέλλει ο Σκορπιός. Ο Ώριων όμως και ο Σείριος κυνηγούσαν άγρια ζώα και στο βασίλειο του Άδη (όπως περιγράφεται και στην Οδύσσεια), αν και αυτή πρέπει να είναι μία παράδοση ξενόφερτη, ίσως αιγυπτιακής επιρροή που σχετιζόταν με τα μυστήρια και τη λατρεία των νεκρών.

Οι Ντογκον, η Κιβωτός και οι Πενήντα «Νομμός»»

Στην Αφρική και συγκεκριμένα στο Μαλί, υπάρχει ένας λαός, που εχει κυριολεκτικά καταπλήξει τους σύγχρονους αστρονόμους με τη γνώση του πάνω στο θέμα του Σείριου. Μοιάζουν να ξέρουν τα πάντα γύρω από τη φύση και τις ιδιότητες του άστρου, ο και των συνοδών του, που πιστεύουν ότι είναι δύο και όχι μόνο ένας, κάτι που η αστρονομία μόλις τώρα ερευνά και ανακαλύπτει. Πρόκειται για τους Ντόγκον, οί οποίοι ισχυρίζονται ότι σχετίζονται με το άστρο αυτό που κυριολεκτικά λατρεύουν. Ο μεγαλύτερος Θεός τους είναι ο Άμμα, ένα είδος κατάλοιπου του Άμμωνος- Δία που πέρασε σε αυτούς από το μαντείο της Σίβας και, σύμφωνα με την παράδοση τους, δημιούργησε το Σύμπαν και τους ζώντες οργανισμούς, αλλά και τους ίδιους τους ανθρώπους, που τους έφτιάξε αρχικά ως αμφίβια όντα, με το όνομα «Νόμμος».(Η πίστη αυτή μοιάζει με την αντί­στοιχη των Σουμερίων και των Βαβυλωνίων).

ater KUBILE», δηλαδή την Κυβέλη των Κρητών. Η Ίσιδα φαίνεται πως έχει άμεση σχέση με την Κρητική θεά με τα φίδια, αλλά ταυτίζεται κατά καιρούς και με πολλές άλλες ελληνικές θεότητες όπως η Άρτεμις, η Δήμητρα, η Αφροδίτη, η Εκάτη κ.λπ. Στη Σαμοθράκη θεωρείται πως οι Κάβειροι ήταν οι μόνοι που σώθηκαν από τον τρομερό κατακλυσμό αού έπληξε το νησί όταν, σύμ­φωνα με την παράδοση, ο Εύξεινος Πόντος ξεχείλισε και έσπασε το φράγμα που σχημάτιζαν οι Συμπληγάδες Πέτρες και οι βράχοι του Ελ­λησπόντου.

Οι πιο γνωστές και οικείες παραδόσεις που έφτασαν μέχρι τις μέρες μας γύρω από το θέμα της κιβωτού είναι αυτές του Νώε, αλλά και της Πυρράς και του Δευκαλίωνα. Η τελευταία μάλιστα σταμάτησε στη Δωδώνη, όπου υπήρχε και το περιώνυμο μαντείο, που συμβουλευό­ταν πολύ συχνά η Ολυμπιάδα και το οποίο μάλιστα της προφήτεψε τον ερχομό του Αλεξάνδρου. Ο Ιάσωνας πήρε ξύλο από εκεί και έφτιαξε το πηδάλιο της Αργούς για να ξεκινήσει α­πό τη Βοιωτία την Αργοναυτική Εκστρατεία μαζί με τους 50 συγγενείς του (όσοι και οι πρώτοι «Νόμμος» των Ντόγκον) με κατεύθυνση την Αία της Κολχίδος.

Στο πιο αρχαίο έπος της ανατολής, στην ασσυριακή μυθολογία, συναντούμε τον ή­ρωα Γιλγαμές, ο οποίος ξεκινά ένα ενα­έριο ταξίδι με μία βάρκα παίρνοντας μα­ζί του 50 συντρόφους. Υπάρχουν όμως κι άλλες ομοιότητες ανάμεσα στον Ιάσωνα και το Γιλγαμές. Μία από αυτές είναι το φύτεμα από τον Ιάσωνα των δοντιών του δράκοντα στο χώμα, απ’ όπου και βγήκαν 50 πολεμιστές. Κάτι αντίστοιχο κάνει και ο Γιλγαμες για να κερδίσει τη δύναμη. Οι συμπτώσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Ο Δαναός, ο βασιλιάς του Αργούς ο γενάρχης των Ελλήνων είχε 50 κόρες, που νυμφεύθηκαν τους 50 υιούς του αδερφού του πατέρα τους, Αιγύπτου. Με όλες τις Δαναίδες είχε ερωτοτροπήσει και ο Ηρακλής, ο μυθικός γενάρχης των Δωριέων και ιδρυτής, κατά το μύθο, της Μακεδόνικης δυναστείας. Πολλές παραδόσεις μάλιστα φέρουν τον Ηρακλή ως αρχηγό της αργοναυτικής εκστρατείας καν όχι τον Ιάσωνα… (Ο Ηρακλής, έτσι κι αλλιώς πέρασε από την Κρήτη στη Λιβύη).

Ο αστερισμός της Αργούς είναι δίπλα στον Ωρίωνα και το Μεγάλο Σκύλο. Αν ο Σείριος συμβολίζει τη Μεγάλη Μητέρα και τη μήτρα ή την Κιβωτό, όπου φυλάσσονται οι γόνοι, τότε σίγουρα ο Ωρίωνας είναι η στιγμή της ανάδειξης και του ανδρώματος του ήρωα και η Αργώ «το ταξίδι», δηλαδή η αποστολή, που ο ήρωας πρέπει να πραγματοποιή­σει για την εξάπλωση της φυλής του και των χαρακτηριστικών της. Αν κοιτάξουμε τον «ημίθεο» Αλέξανδρο κάτω από αυτό το πρίσμα, τότε θα καταλάβουμε ότι γνώριζε πολύ καλά το ρόλο που όφειλε να ενσαρκώσει, στο όνομα των αξιών εκείνων που ήταν ο μόνος φορέ­ας και εγγυητής, λόγω της άμεσης σύνδεσης του με το θείο. Σημειώστε ότι ο αστερισμός της Αργούς είναι δίπλα στον Ωρίωνα και το Μεγάλο Σκύλο. Η ιερή σημασία του αριθμού 50 έχει αποδοθεί α­πό πολλούς μελετητές στον αιγυπτιακό μυστικισμό και αν θυμηθεί κανείς πως η περίοδος της περιφοράς του Σείριου διαρκεί 50 έτη, τότε ίσως η έμφαση που δίνεται σε αυτόν τον αριθμό να μην είναι κα­θόλου τυχαία.

Οι Μακεδόνες, Γιοι Θεών

Ο Ηρόδοτος (Κλειώ, κεφ. 56) κάνει λόγο για το «έθνος Μακεδνόν», υποστηρίζοντας ότι είναι Δωριείς και ονομάστηκαν έτσι από τη στιγμή που κατοίκησαν στον ελληνικό χώρο, στην Πίνδο. Ως γνωστόν, οι Δωριείς θεωρούσαν γενάρχη τους τον Ηρακλή, κάτι που πίστευε και ο ίδιος ο Αλέξανδρος, ο οποίος συχνά απεικονίζεται ως ένας από τους Διόσκουρους μαζί με κά­ποιον άλλο ήρωα, που φέρει τα χαρακτη­ριστικά του Ηρακλή ή του Αχιλλέα (προ­γονό του από την πλευρά της μητέρας του). Σύμφωνα με το μύθο το όνομα «Μα­κεδονία» οφείλεται στο Μακεδόνα, νιο του Δία και της Θυίας, κόρης του Δευκα­λίωνα. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, όμως, γράφει πως ο Μακεδόνας ήταν γιος του Όσιρι και αδερφός του ‘Αννουβι, αφήνοντας έτσι κάποιες υπόνοιες για τη θεϊκή καταγωγή του έθνους αυτού.

Στην περιοχή Ορεστίδα, κατά το 700 π.Χ. ξεκινά επίση­μα, η ιστορία των Μακεδόνων. Μάλιστα στην περιοχή αυτή λέγεται ότι ξεκίνησε και η ιστορία της μακεδόνικης δυναστείας, που ονομά­ζεται ως τότε «Αργαιάδες» ή «Τημενίδες». Το πρώτο όνομα μας φέρ­νει στο νου τον «Αργαίο τον Α’» (652 – 621 π.Χ.), το δεύτερο κατά σειρά βασιλιά της μακεδόνικης δυναστείας (πρώτος ήταν ο Περδίκκας, απόγονος και αυτός του Ηρακλή). Το δεύτερο ανήκει σε κάποι­ον Ηρακλείδη «Τήμενο», που κατέλαβε το Αργός. Αυτή η όχι και τό­σο τυχαία σύμπτωση των ονομάτων μαρτυρεί ίσως τη σχέση των Μα­κεδόνων με το πελοποννησιακό Αργός. Αν λοιπόν συσχετίσουμε τα παραπάνω με τους μύθους της Ιούς και του Δαναού και με την εκδοχή του Διόδωρου για το Μακεδόνα κι αν λάβουμε υπόψη μας την ιστορία του Αλεξάνδρου, μας είναι εύκολο να υποθέσουμε πως υπάρχει κάποια μυστηριώδης επαφή της Μα­κεδονίας με τα δρώμενα της Αιγύπτου. (Σημειώστε ότι στη Θεσσαλονίκη και αλλού έχουν βρεθεί πολλά στοιχεία Αιγυπτιακής λατρεί­ας, όπως Σεραπεία κ.ά. Διάφορες επιγραφές που βρέθηκαν στη Δή­λο μαρτυρούν πως η αιγυπτιακή θρησκεία επικράτησε κυρίως στη Βό­ρεια Ελλάδα. Κατά την ίδια εποχή υπάρχουν αιγυπτιακά ιερά στην Τιθορέα δίπλα στους Δελφούς. Στη Δήλο, σε ιερά της Ίσιδας, βρέθη­καν αφιερώματα προς τους αιγυπτίους θεούς, τα οποία είχαν προ­σφέρει Μακεδόνες. Στους Φιλίππους η θεά Ίσιδα είχε πρωταγωνι­στικό ρόλο. Μάλιστα έχουν βρεθεί καταγεγραμμένα και τα ονόματα των ιερέων της).

Σύμφωνα με κάποια άλλη εκδοχή όμως, οι Μακεδόνες δεν έχουν καμία σχέση με το Αργός της Πελοποννήσου, αλλά με το Αργός Ορεστικό της Δυτικής Μακεδονίας. Η παρουσία πρωτόγονων πληθυσμών στη Μακεδονία επιβεβαιώνεται και από τις τελευταίες ανασκαφές. Στην πραγματικότητα, η ιστορία των Μακεδόνων μας είναι άγνωστη. Πολλοί μελετητές υποστηρίζουν πως είναι φύλα αυτόχθονα, ίσως και Πελασγικά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και η ιστορία της Θεσσαλονίκης. Μέχρι τον Κάσσανδρο (315 π.Χ.), ο χώρος όπου σή­μερα υπάρχει η πόλη αυτή ονομαζόταν «θέρμες», εξού και η ονομασία «Θερμαϊκός κόλπος». Στη Θεσσαλονίκη, λοιπόν, είχε γίνει δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό η λατρεία ενός δαίμονα με το όνομα «Θερμαίος». Το παράδοξο είναι πως στην περιοχή ουδέποτε υπήρξαν θερ­μές πηγές. Πάντως ο δαίμονας αυτός ταυτίστηκε αργότερα με το θρακικό Διόνυσο…

Η Μυστική Ιστορία της Γέννησης του Αλέξανδρου

Πολλές παραδόσεις, καθώς και μια σειρά χρησμών περιπλέκονται τόσο με τη γέννηση, όσο και τη ζωή του Αλέξανδρου. Η μητέρα του Ολυμπιάδα λέγεται ότι ήταν γόησσα φιδιών. Τη νύχτα πριν από το γά­μο της με το Φίλιππο, η Ολυμπιάδα ονειρεύτηκε ότι μπήκε στο σώμα της ένας κεραυνός που την γέμισε φωτιά. Ο Φίλιππος, από την άλλη, μετά το γάμο τους είδε κι αυτός σε όνειρο πως σφράγισε το σώμα της γυναίκας του με μια σφραγίδα που είχε την εικόνα ενός λιονταριού.

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η Ολυμπιάδα συνήθιζε να παίρνει στο κρεβάτι της φίδια και, μάλιστα, πως ο Φίλιππος την είχε δει ένα βρά­δυ να πλαγιάζει με ένα φίδι, που ίσως να ήταν κάποιος θεός μετα­μορφωμένος.

KaerstBerveHamiltonBelochHammond, κ.ά.) αναφέρει ως ημερομηνία γέννησης του Αλέξανδρου την 6η η­μέρα του μήνα Αώου, που αντιστοιχεί με τις αρχές του Ιουλίου, δη­λαδή την περίοδο εκείνη που άρχιζαν οι πλημμύρες του Νείλου και οι αρχαίοι ονόμαζαν «ημέρες του Σκύλου». Η σχέση του Αλέξανδρου με τον Άμμωνα-Δία επιβεβαιώθηκε και α­πό τους ιερείς του ομώνυμου μαντείου, όταν αυτός έφτασε στην ό­αση Σίβα. Εκεί τον ανακήρυξαν «παιδί του Δία» και άφησαν έμμεσα να εννοηθεί πως δεν είναι γιος του Φιλίππου. Το μαντείο αυτό είχε συμβουλευτεί και ο Ηρακλής, που θεωρείται πρόγονος των Μακεδόνων. Η Ολυμπιάδα άλλωστε πίστευε πως ο γιος της ήταν προορι­σμένος να σώσει την Αίγυπτο από το βάρβαρο Πέρση κατακτητή. Ο Αλέξανδρος υιοθέτησε ως βασικά σύμβολα του τα κέρατα και τον κεραυνό του Άμμωνα-Δία και το στέμμα της Ίσιδος με τα τρία οκτάκτινα αστέρια, και μάλιστα προς τιμή της έχτισε ναό στην Αλεξάνδρεια, στην πόλη που έφερε τ’ όνομα του.

Το Αστέρι της Βεργίνας

Το 1977 ο Μανόλης Ανδρόνικος έφερε στο φως τους βασιλικούς τάφους της Βεργί­νας. Ανάμεσα στους άλλους θησαυρούς βρέθηκε και μια χρυσή λάρνακα με τα οστά του Φιλίππου και η οποία έφερε ως διάκοσμο το 16κτινο αστέρι και τρία ελάσματα με 8κτινα αστέρια. Έγινε λοι­πόν φανερό, πως τα αστέρια αυτά απο­τελούσαν το έμβλημα της Μακεδόνικης δυναστείας. Έτσι άρχισε και η όλη φιλο­λογία γύρω από τη σημασία και το νόη­μα του συμβόλου.

Καταρχήν, πρέπει να πούμε πως υπάρχουν πολλά είδη αστεριών με διάφορους αριθμούς ακτινών, αλλά πιο συχνά συναντούμε αστέρια με 8,16 και 32 ακτίνες. Το έμβλημα αυτό πρω­τοεμφανίστηκε το 2500 π.Χ., στη Βαβυλωνία και λίγο αργότερα στη Χαλκηδώνα. Το 18″ αι. στην Ασσυρία και τη Συρία κατά το 1700 -1300 π.Χ. στο Φοι­νικικό, Χιττικό και Μινωικό πολιτισμό. Περί τα μέσα του 6ου π.Χ. αι. είναι πλέον γνωστό στον ελληνικό χώρο, ε­νώ λίγο πριν τον 5° αι. αρχίζει να κυκλοφορεί και σε νο­μίσματα. Έναν αιώνα μετά διαδίδεται στην Ιταλία, ο Μέγας Αλέξανδρος φτάνοντας αργότερα με τους Ρωμαίους στην Ιβηρική χερσόνησο.

Ανάλογα με τη σκοπιά του κάθε ερευνητή, το άστρο συμβόλιζε πότε τον Ήλιο και πότε το Σείριο. Γεγονός πάντως είναι ότι όλες οι μορ­φές που κατά καιρούς το συνόδευαν ήταν θεότητες άμεσα ή έμμε­σα συσχετισμένες με τη λατρεία του Σείριου, όπως: η Ίσις, η Ιστάρ, ο Διόνυσος, ο Πάνας, ο Ωκεανός, οι Κάβειροι, η Κυβέλη, οι Διόσκου­ροι (που για μερικούς ταυτίζονται με τους Κάβειρους), η Άρτεμις, η τριπλή Εκάτη, ο Ήφαιστος, η Ήρα, ο Ηρακλής και ο Σείριος, ο Εω­σφόρος και ο Έσπερος (θεότητες που σχετίζονται με τη λατρεία των Καβείρων, της Ίσιδας και του Μίθρα), ο Δίας με διπλή όψη (ουράνιος ή διονυσιακός), ο δικέφαλος Άμμων-Δίας, ο Μινώταυρος κ.λπ. Στο νομίσματα των νήσων του Αιγαίου συναντούμε το άστρο δίπλα στο Δία και σ’ έναν σκύλο που βγάζει ακτίνες. Στη Βαβυλωνία υπάρχουν πάρα πολλές σφραγίδες και πολύτιμοι λί­θοι που έχουν σκαλισμένο επάνω τους ένα 8ακτινο αστέρι. Στις απει­κονίσεις αυτές, το αστέρι βρίσκεται κοντά σ’ έναν άνθρωπο-ψάρι. Πρόκειται για τον αμφίβιο θεό Οάννες. Στην Αίγυπτο πάλι βλέπουμε συχνά τρία 8ακτινα αστέρια στα μαλλιά της Ίσιδας. Μάλιστα, το στέμμα έχει, στην κορυφή του , ένα μεγαλύτερο και στα πλάγια δύο μικρότερα αστέρια, τα οποία ίσως συμβολίζουν τους συνοδούς του Σείριου.

Aθηναίοι, Λάκωνες, Μακεδόνες) προσπαθούσε να εξαπλώσει την εξουσία του και ταυτόχρονα να ενώσει τους Έλληνες κά­τω από μία αρχή. Αυτή η ανάδυση και η ομογενοποίηση όλων των στοιχείων της κάθε πόλης-κράτους ξεχωριστά ήταν, κάτι που συνέβαινε μόνο στην Ελλάδα και δεν έγινε ποτέ στην Αίγυπτο, αλλά ούτε και στο λατινικό κόσμο. Ο Σείριος και η λατρεία της «Μεγάλης Μητέρας» στον ελληνικό χώρο εμπλουτίστηκαν, παραλλάχτηκαν και μορφοποιήθηκαν με βάση την ελληνική φιλοσοφία και πραγματικότητα. Ένας ολόκληρος πολύπλοκος μυστικισμός υπάρχει γύρω από το Μακεδόνικο Άστρο, που έχει πάρα πολλές προεκτάσεις, πάντα δορυφορικά γύρω από το Σείριο, τον αστερισμό που εξακολουθεί να κρατά φυλαγμένα τα μυστικά του στο νυχτερινό ουρανό…

 των ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΥΜΠΟΥΝΗ,ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΣΥΜΕΩΝΑΚΗ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΜΠΟΥΝΗ

Η Γ. ΚΟΥΜΠΟΥΝΗ είναι συγγραφέας, πτυχιούχος του Τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία. Ο Ε. ΣΥΜΕΟΝΑΚΗΣ είναι ερευνητής-μεταφραστής και η Χ. ΚΟΥΜΠΟΥΝΗ φιλόλογος.

http://anemoparea.wordpress.com/2013/07/05/%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC-%CE%BD%CE%AD%CE%B1/

ON TRAINING

"Train for the arena you are in.

If you train alone or with a friend you MUST

have a training structure. Prioritise what you

want to do and work your way down a list in

order of preference.

Spend a certain amount of time on different

aspects of your training depending on your

strengths and weaknesses.

Do NOT neglect your weaknesses.

You will do that at your peril. We tend to

ignore weaknesses because it is an ego thing.

We like to only practise what we are good at

NOT what we struggle with.

The problem is you will ALWAYS struggle and

not improve."

The Knock Out Principle.

"There are only three methods of stopping somebody
totally in their tracks and ending an encounter.
You have to attack their, AIR, BLOOD or
CONSCIOUSNESS.

All these will put the attacker into unconsciousness,
which is the only time they are no longer dangerous.
Forget anything else. These are the only 'MANSTOPPERS'.
1)CONSCIOUSNESS
Let's look at consciousness first. Basically we are
looking for the knockout which SHUTS down the brain
functioning, and puts the attacker to sleep.

The KO to the chin is the oldest vital point strike
in the book, but still one of the best. Every boxer
will tell you how to achieve it, and in the competitive
full contact arena it is nearly always a fight-stopper
(GUARANTEED).....

The point of the chin or an inch either side is the
prime target. The jaw will also provide a KO, but not
as effectively as the chin. How you strike this target
is down to you, whether it be with fist, elbow, palm
heel, knee or kick.

Although the KO point of striking is the chin, the impact
will be felt at the base of the skull where the vital
systems of the cerebellum and medulla-oblongata at the
brain stem controls vital functions for breathing, heart
rate and blood pressure...

When we impact on the chin, the brain, which is floating
in cerebral fluid, smashes against the skull, hence the
knockout and the shut down of the consciousness.

Usually the result is that the attacker's legs will
buckle underneath them and they will collapse

Depending on the angle of delivery, they will go straight
back, spin to the side or drop in a heap on the spot."

"Another target point is the temple.
Again, when struck with heavy punches,
hammer blows or elbows this can produce
unconsciousness. Those who follow the
UFC will remember in its early days,
a couple of truly devastating KO's
were produced by elbows to the temples.
2)AIR
Next up - air. Attacks directly to the
windpipe can interfere dramatically with
the breathing process. Knife hand strikes,
arc hands, fore knuckle and pinch grip
attacks to this area will deprive the
brain of vital air rich in oxygen and
the windpipe will spasm eventually
causing unconsciousness.

Naked chokes using the forearm across
the larynx area can also constrict the
windpipe, causing a gradual blackout.
This is really a highly unpleasant
feeling a nasty KO. Throat attacks are
extreme defence for extreme situations.
3)BLOOD SYSTEM
Finally the blood systems. Here we come
back to the carotid sinus. The large
carotid arteries carry blood to the brain,
rich in oxygen. You have external and
internal carotid arteries. These two
arteries rise from the common carotid and
there they join at the point of the carotid
sinus.

This is roughly level with the Adams apple
and where you can feel a pulse beat in the
neck. If this point is struck with a knife
hand blow, the blood pressure drops suddenly
to the brain and we have a KO. Also a
variety of strangles used mainly in Ju
Jutsu and Judo, known as 'sleeper holds',
can render a person unconscious very quickly
indeed."
SUMMARY
"The areas mentioned last week are
the only guaranteed points to put
someone down and out - even then under
extreme pressure they are still difficult
to achieve. You have a better chance of
executing them in a pre-emptive attack
against an impending assault, rather than
when your assailant is moving and
attacking.

If it goes to the floor, knowledge of
control and pinning are essential to get
your blows in.

Elbows and head butts can then be effective
on these points as can vicious, last resort
biting to the neck and throat.

Never forget when we were created we were
built to last and the body is highly resilient.
The weak points are there on every human
being regardless of size or strength but it
is no easy task to hit them.

If you do strike with accuracy, focus and
power even the biggest will fall. Do remember
we are talking about life threatening
situations here - NOT some minor disagreement
or argument.

These strikes are last resort techniques and
NOT TO BE ABUSED.

 The
Legendary British hard man Roy 'Pretty Boy' Shaw
some years ago  when  asked about his strategy
to winning a fight he replied simply...

'Bang them on the chin - enough said!"

about INTIMIDATION

Μερικές συμβουλές για τον εκφοβισμό-τρομοκράτηση από τον ειδικό
αυτοάμυνας Dave Turton.

"INTIMIDATION"... "To deter by threats",
"to frighten into submission". Two
dictionary definitions of the word.
We've all faced it, used it and been
influenced by it.

We grew up with it and all our adult
lives are continually being altered by
it. But what exactly is it, and how do
we conquer it?

Perhaps the first step is to try and
understand a little about it, never
forgetting that sometimes intimidation
is so subtly hidden that we often
miss it.

My old Sensei once said that intimidation
works best when we allow it to. We can
often refuse it, but most often, we don't.

We experience many forms of intimidation
from  a very early age and it becomes the
norm almost as soon as we understand
language. "If you don't eat your dinner
you won't get any ice cream" or
"wait until dad gets home, he'll give you
a good hiding". As children we face it
daily, from this and other forms of
intimidation from parents, teachers, peers,
older children etc.

It's not surprising then, that we become
so used to being intimidated, often so
much, that we actually come to expect it.

Animals (including us) use many forms of
intimidation, with the hopeful result of
this being more or less the same
possibilities...

The defeat of the prey or the retreat of the
enemy.

Man of course can be EITHER the hunter or the
prey.

By beating their chests, gorillas intimidate
others so they are no longer a threat. Other
animals use other forms of intimidation
including visual: Some creatures mimic
looking like more dangerous ones, simply to
avoid being eaten. Others use sound, snarls,
screams etc to intimidate would be predators.
The list is endless but the object is always
the same: to intimidate would be attackers
from actually attacking.

Human forms of intimidation are similarly
diverse and include the visual, verbal and
physical. There ARE others but for the
purpose of the newsletter, three will suffice
and we will take them in order showing how
they affect us, and how we can best deal with
them.

Hopefully, also in the process, you will be
able to turn the tables on your aggessor

"Even in a non-violent situation,
FEAR of consequence can have serious
repercussions.

Consider the following, you have just
passed your driving test just 6 weeks
ago and you are a fairly mild 18 year
old. Your older brother asks you to
pick up his £100,000 Maserati from the
garage. You on the other hand have
only ever driven a Nova...

You would be so intimidated by the
Maserati that even though theoretically
you have all the abilities you need
to drive ANY car, this one makes you
very scared. You worry about the
consequences, what if I crash it,
he'll kill me. The dreadful WHAT IF?
enters your mind, a state of mind
recognisable and common to all who
face danger.

You see, before physical skills can
be brought into play, the mental,
emotional, psychological and other
non-physical aspects of intimidation
have first to be recognised then
overcome.

I'm sorry if I dragged you through all
the previous, just to get to this point,
but as I said earlier, the actual
understanding of the problem is the
first honest step in solving it.

When two boxers meet to sign the contract
for their fight, it is almost common
practise to have a stare out or to rant
and rave, insult each other and generally
show how violent/tough/unstable they are.

When they meet in the ring, they use the
ritual of the STARE OUT to continue their
intimidation.

The Sumo-Tori do the same, there is the
build up via staring, glaring and
posturing. These are mental intimidating
weapons and are as crucial to the actual
CLASH.

In fact the fight is often won and lost
at the face off!"

FITNESS IN MARTIAL ARTS

Intensity is the key to how you develop your
conditioning. Martial Arts training works both
aerobic and anaerobic systems.

The patterns of a hard working training session,
spar or fight usually works both energy systems.

One minute explosive powerful action e.g.
combination punching and kicking in a fast
flurry, the next long drawn out endurance (e.g.
ground grappling.)

You need to train BOTH elements.

Street fights are normally a fast explosive
affair relying on anaerobic conditioning, where
a sparring session may lean more towards aerobic
conditioning over say a three minute round.

Make sure you have both types of fitness developed.
Having the 'cardio' conditioning to run a marathon
doesn't necessarily mean you have the fitness for
an all out EXPLOSIVE street fight."